چندیست از وقاحت وهم و خیالتان
گوش فلک کر است ازین قیل و قالتان
افکنده اید فتنه و آشوب، شرمتان
آشفته باد خاطر و خواب و خیالتان
خون موج می زند که عزا در عزاست این
اسفندِ قلب ماست به روی ذغالتان
قرآن به دوش و دشمن الله اکبرید
آتش به ریشتان به عباتان به شالتان
تخم نفاق سبز و علف های هرز شد
روئیده در حرام لجنزار مالتان
"تَبت یَدا اَبی لَهَب" آید به گوش باز
سودی نبخشد اینهمه مال و منالتان
دریوزه های پُست ز دجال های پَست
تنگ است مثل سینه شیطان مجالتان
کج قامتان! به وسعت تاریخ ننگتان
کسر است بر تراز عمل فتح دالتان
خود باطلید و دور شما نیز بگذرد
ثبت است بر جریده عالم زوالتان
آن خط سرخ راست براین خط رو سیاه
قائم فرود آید و اینست فالتان
"دیگر سلاح سرد سخن کارساز نیست"
کور و کرید و شمع و بیابان مثالتان
از خط و خال خسته ام از بس که دیده ام
خاری ز خطتان و خیانت ز خالتان
خون غزل حلال و به مسلخ سپرده ام
وزن و ردیف و قافیه را با قتالتان...
١٢ محرم ١۴٣١
حسان کاوه
سـاچی هــورگوت قیــزدی ! اوزاقدان باخیر
هــــر باخیشیــــلان اوره کـــه قـــــان یاخیر
قیزیل شیمشه داشدی کی گؤیده ن گلیب
مـــن ده قاباقینــــــدا قــــارالمیـــــش پاخیر
(این دختر گیسو بافته است که از دور نظاره می کند و با هر نگاهش ، خون به دلم می مالد ! شهابسنگی از جنس زر است که از آسمان نازل شده و من در برابرش ، مس سیاه شده ای هستم !!!)
[گل]
سلام
قدم رنجه بفرمایید به کلبه ی حقیرانه ی من !